غلبه بر خشم در رابطهی زناشویی
در جامعهی ما یکی از هیجانهایی که افراد در کنترل آن کمتر موفق هستند خشم است. همهی ما خشم را میشناسیم وهمه آن را احساس کردهایم، خشم یک هیجان انسانی کاملاً بههنجار و معمولاً مفید است؛ اما وقتی که از کنترل فرد خارج میشود، تخریبکننده میشود. خشم میتواند مشکلاتی در محل کار، در روابط بین فردی و به طور کلی در کیفیت زندگی شما به وجود بیاورد. خشم ممکن است این احساس را در شما ایجاد کند که در چنگال یک هیجان قوی و غیرقابل پیشبینی قرار گرفتهاید. بنابراین لازم است برای کنترل خشم خود چارهای بیندیشید.
در زندگی مشترک و زناشویی هم بارها صحنههای بروز خشم و عصبانیت را بین زوجین دیدهایم. گاهی اوقات همین خشم و عصبانیت بین زوجین باعث به وجود آمدن مشکلات عدیدهای در زندگی میشود و در زمانی که این حالت شدت مییابد یک زندگی از هم میپاشد و زوجین از هم جدا میشوند. اگر در این زندگی مشترک فرزند هم وجود داشته باشد اثرات مخرب بسیاری بر روی شخصیت فرزند در آینده و حال به وجود میآید.
7 عبارتی که هرگز نباید در دعواها به کار ببرید
مشاوره روانشناسی خانواده بیان میکند اگر واقعاً میخواهید دیگران را وارد دعوا کنید، سعی کنید به آنها بگویید آرام باشند. به عنوان کسی که از این کلمات استفاده میکند باید بدانید که این عبارات به ندرت تأثیری را که انتظار دارید میگذارند؛ بلکه عباراتی مانند “آرام باش” یا “خونسرد باش” معمولاً باعث میشوند فرد مقابل حتی عصبانیتر، درماندهتر و ناراحتتر شود؛ به ویژه زمانی که احساسات از قبل برانگیخته شدهاند.
1- تو هرگز … یا تو همیشه …
این عبارات “همه” یا “هیچ” معمولاً به شدت اغراق شده هستند و برای اشاره به نکتهای یا شنیدن اجباری یک پاسخ احساسی به کار میروند؛ اما این عبارات معمولاً دقیق و منصفانه نیستند و میتوانند باعث شوند شریک شما در بحث، حالت تدافعی به خود بگیرد.
مشاوره روانشناسی خانواده پیشنهاد میدهد به جای این کار به طور دقیق و مشخص بگویید چه چیزی شما را آزار میدهد. از عبارتی که با “من” شروع میشود استفاده کنید و شواهد کافی برای حرفهایتان فراهم کنید.
2- تو دقیقاً مثل مادرت رفتار میکنی
” … یا مانند برادرت، دوست صمیمیات، عموی معتادت یا هر کس دیگری.” این جمله باعث میشود موضوع مورد بحث به کلی فراموش شود و همچون تیری، شخصیت فرد را نشانه بگیرد.
3- وقتی که بتونی منطقی به موضوع نگاه کنی بحث رو ادامه میدیم
این جمله واقعاً جملهای عقلانی و منطقی نیست. هدف چنین عبارتی این است که به فرد مقابل ضربهی عاطفی وارد کند؛ نه اینکه زمانی برای استراحت درخواست کند. مشاوره روانشناسی خانواده در این زمینه این پیشنهاد را میدهد که زمانی که دعوا بالا میگیرد، در نظر گرفتن زمانی برای استراحت (برای مثال 20 دقیقه) برای پایین رفتن سطح آدرنالین و کورتیزول (هورمون استرس) ایدهی بسیار خوبی است.
4- دیگه تموم شد! من میخوام برم!
کاملتی که به کار میبرید بسیار مهم هستند. از گفتن حرفهایی که بعداً باعث پشیمانیتان شود، پرهیز کنید. تهدید به رفتن احتمالاً بدترین چیزی است که میتوانید به شریکتان بگویید یا انجام دهید؛ به ویژه زمانی که واقعاً قصد چنین کاری را ندارید.
به پیشنهاد مشاوره روانشناسی خانواده در این شرایط کمی استراحت کنید، قدم بزنید و آرامش خود را به دست آورید. جملهی مشابه دیگری که نباید به زبان بیاورید این است “من دیگر تو را دوست ندارم و میخواهم ترکت کنم.” چنین جملاتی باعث از بین رفتن اعتماد بین دو طرف میشود، به اصل رابطه آسیب میزند و ممکن است هرگز نتوانید آنها را جبران کنید.
5- تو فلان و بهمان هستی!
هیچ چیز مانند اسم گذاشتن روی افراد یا به کار بردن الفاظ نامناسب و نامحترمانه باعث آسیب رساندن به یک رابطه نمیشود. این نوع توهینها معمولاً به عنوان روشی برای نشان دادن عصبانیت و انتقال احساس ناخوشایند به طرف مقابل استفاده میشوند، اما هرگز باعث نمیشوند اختلاف میان افراد رفع شود.
سعی کنید به جای اینکه حمله کنید، روی موضوعات مشخص یا اینکه رفتار طرف مقابل چه احساسی به شما میدهد تمرکز کنید.
6- چرا بیدلیل خودت رو عصبانی میکنی؟
این عبارت بیان میکند که فرد عصبانی هیچ دلیلی برای عصبانیتش ندارد. این جمله، خیلی سریع، بنزین بیشتری روی آتش میریزد و باعث میشود دعوا شدیدتر شود. رفتار مناسبتر این است که بپرسیم “چرا به خاطر چنین موضوعی این قدر ناراحت شدهای؟”
7- دیگه دربارهی این موضوع بحث نکنیم! نمیتونی از این موضوع بگذری؟
هر چیزی که دربردارندهی این پیام باشد که دیدگاه شریک زندگیتان قابل دفاع نیست یا واکنشش اشتباه است، برای مثال گفتن “این حرف خندهدار است”، “تو دیوانه شدهای” و … در واقع به طرف مقابلتان میگوید “مشکل خودِ تویی، من به چیزی که میگوی اهمیت نمیدهم و علاقهای به گوش دادن، ارتباط برقرار کردن یا ایجاد تغییر ندارم.”
استفاده از این عبارات قطعاً آتش دعوا را شعلهورتر و آن را بدتر میکند. در عوض از خودتان اشتیاق نشان دهید. به شریکتان بگویید “دربارهی احساست و اینکه چرا تا این حد ناراحت هستی، بیشتر به من بگو. میخواهم متوجه شوم، بیا با هم مشکل را حل کنیم.”