نقاشی زبان کودک است. نقاشی یکی از راه های شناخت فرزندانمان است. هر تصویر در نقاشی کودک بازتابی از افکار و احساسات او محسوب می شود. کودکان از همان سال های شناخت خود نقاشی کردن را دوست دارند و احساسات خود را با نقاشی بیان می کنند. در مقاله ی حاضر به مبحث تفسیر نقاشی کودکان خواهیم پرداخت.
برای کسب تجربه در زندگی آینده‌ی فرزند بهتر است از سنین کم نسبت به آموزش اقدام شود. در این مطلب قصد داریم بگوییم چطور به کودکان پول توجیبی دهیم تا ارزش پول را بدانند. با توجه به اهمیتمهارت های مالی برای هدایت زندگی، ضروریست که فرزندان ما از کودکی نکته های فراوانی را در این رابطه آموزش دیده و مهم تر اینکه ما بدانیم چگونه باید به کودکان پول توجیبی دهیم؟ کودکان از سن 5 سالگی می توانند مفاهیم مالی مانند: صرفه جویی و هزینه کردن را درک کنند و عادت های پولی کودکان در سن 7 سالگی شکل می گیرد.
حتی طبیعت هم می تواند شما را درمان کند و آرامشی را به شما هدیه دهد . این نوشتار به صحبت درباره طبیعت، دوست درمانگر انسان می پردازد.
طبیعت درمانی، نظام درمانی است که منحصرا با کمک درمان‌های طبیعی موجود در پیرامون ما، همانند نور خورشید، هوا، آب، رژیم غذایی و به طور کلی نیروی شفابخش طبیعت که در درون ماست به درمان بیماری ها می‌پردازد.
رنگ ها سراسر زندگی ما را در اختیار داشته و با ما سخن می گویند؛ اما با زبان خوشان! هر رنگی فرهنگ خودش را دارد؛ پس باید رنگ ها را بشناسیم، با آن ها ارتباط برقرار کنیم و از وجود آنها استفاده کنیم؛ این دقیقا یعنی روانشناسی رنگ‌ها! به عبارتی دیگر با روانشناسی رنگ‌ها، فرد می تواند وضعیت روحی و ضمیر ناخودآگاه خویش را بهتر بشناسد.
افراد تحت درمان با موسیقی، به وسیله‌ی راهنمایی‌های یک فرد متخصص که در این زمینه آموزش دیده یا زیرنظر یک موسیقی درمانگر دارای مجوز فعالیت، به موسیقی های خاصی گوش می دهند و یا موزیک هایی را برای خود می‌سازند. موسیقی درمانی یکی از درمان های هنری خلاق یا درمان های بیانگر احساسات (شامل درمان های هنری، شعرسرایی، درام درمانی و پسیکودرام ) می باشد. در این مقاله به معجزه موسیقی در زندگی پرداخته ایم.
مرکز مشاوره روانشناسی موسسه امیدان حضور جوان در رابطه با آشنایی هر چه بیشتر مخاطبان با روانشناسی کودک ، توانایی های نوزادان را مرور می کند. در این نوشتار به شما کمک می کنیم توانایی‌های نوزاد خود را بشناسید.
در اواخر سده ی نوزدهم ، ویلیام جیمز اظهار داشت که نوزاد دنیا را به صورت صحنه آشفته از صوت و تصویر تجربه می کند. این اندیشه تا اواخر دهه هزار و نهصد شصت رواج داشت. اما اکنون می دانیم که در همان بدو تولد تمام دستگاه های حسی نوزاد فعالند و او کاملا آماده یادگیری درباره محیط جدید خود است. از آنجا که شیرخوارگان قادر نیستند توضیح دهند که چه می کنند و چه می اندیشند ، روانشناسان برای بررسی توانایی آنها به ابداع برخی شیوه های بسیار ابتکاری پرداخته اند. اساس این روش ها ، ایجاد تغییراتی به شیوه خاص در محیط کودک و مشاهده پاسخ های کودک است. برای مثال محققی ممکن است صوت یا نور چشمک زنی را ارائه کند و آنگاه ببیند که ضربان قلب کودک تغییر می کند یا سرش را بر می گرداند و یا محکم تر به پستانک مک می زند یا نه. در بعضی موارد، پژوهشگر دو محرک را هم‌زمان ارائه می کند تا ببیند آیا کودک به یکی از آنها مدت طولانی تری نگاه می کند یا نه. نگاه طولانی تر به یکی از دو محرک ، دلالت بر آن دارد که کودک توانسته است محرک ها را از هم متمایز سازد و یکی را بر دیگری ترجیح دهد. در این قسمت ، برخی یافته های پژوهشی در مورد توانایی های نوباوگان را با بررسی های مربوط به بینایی شیرخواره ها مقایسه می کنیم.
تصور کنید از شما بخواهند که نگاهی به یک کلاس ششمی بیندازید و پیش بینی کنید کدام دانش آموز بیشترین درآمد را به عنوان بزرگسال در آینده خواهد داشت. کدام بچه را انتخاب خواهید کرد؟ آیاکودکان سخت‌کوش مد نظرتان خواهد بود؟ یا بچه های خجالتی که دوست دارند خوب به نظر برسند؟ یا بچه های ورزشکار؟ خب هر کدام از این گروه ها را که انتخاب کنید احتمالا اشتباه کرده اید. بچه های جسور که بیشتر قانون شکنی می کنند احتمالا بهترین انتخاب باشند. در این مقاله به شما می گوییم چه کودکانی در آینده پولدار می‌شوند؟
مشکلی که بیشتر والدین آن را در رفتار خود دارند ، عادت نادرست “مقایسه” است. از همان نخستین روزهای تولد نوزاد ، اطرافیان به طور دائم کودک را با سایر کودکان مقایسه می کنند ؛ در مورد قد و وزن ، ظاهر و اندام و حتی صدای او نظر می دهند. این رفتار شاید در ابتدا عادی به نظر آید. طبیعی است که همه راجع به چنین اتفاقی صحبت کنند ، اما اگر پدر و مادر اندکی زیاده تر از مرزهای خود پیش بروند ، عادت می کنند که تمام عمر فرزند خود را با دیگران مقایسه کنند. به همین خاطر بهتر است که از همین ابتدا آگاهانه رفتار کنند.
اضطراب کودکان در دوران مدرسه از عوامل بسیاری نشأت می‌گیرد که یکی از این عوامل ریشه در نحوه برخورد والدین در دوران کودکی و پیش از دبستان دارد. والدین سخت گیر، مضطرب، افسرده و مشکل‌دار اغلب کودکانی را پرورش می‌دهند که شخصیت وسواسی و مضطرب دارند و قطعا در آینده تمامی این اختلالات رفتاری را وارد زندگی اجتماعی و زناشویی خود می‌کنند. در این نوشتار به بررسی اضطراب دوران مدرسه پرداخته ایم.
