مشاوره فردی
مشاوره فردی نوعی از مشاوره است که از طریق آن، درمانگر با فرد مراجع در یک فضای مناسب و مطمئن ، احساسات ، باورها و رفتارهای او را بررسی می کند ، مشاور، سعی می کند به بیمار کمک کند تا نسبت به خودش و دیگران شناخت پیدا کند ، اهداف را در زندگی تعیین کنند.
چه کسانی به مشاوره فردی می‌روند؟
افراد به خاطر دلایل مختلفی در زندگی خود به دنبال درمان می روند. آنها برای مدیریت چالش ها و مسائل مهم زندگی، آسیب ها و ناراحتی های دوران کودکی، بیماری های روانی مثل اضطراب ، افسردگی، نگرانی ، خودشناسی، رشد شخصی و کشف استعدادها و تواناییهای فردی به مشاوره فردی روی می آورد.
افراد در طول مدت درمان خود به صورت هفتگی یا ماهانه به درمانگر خود مراجعه می کنند. این مدت براساس نیازها ، کمبودها، اختلالات و درخواست های مراجعین تعیین می شود.
در مشاوره فردی ، فرد با مراجعه به مشاور متخصص ، اطلاعات شخصی، خصوصیات اخلاقی ، پیشینیه رفتاری و دلیل مراجعه خود را مطرح می کند.
3 هدف مشاوره فردی
- پیشگیری
- رشد
- مداخله درمانی
پیشگیری
در مشاوره فردی سعی بر این است تا اطلاعات روانشناختی و مهارت های لازم به شکلی مناسب به مراجعه کننده آموزش داده شود.
رشد
در مشاوره فردی به مراجعه کننده کمک می شود تا استعدادها و توانایی های وی شکوفا شود و رشد شخصیتی داشته باشد.
مداخله درمانی
در مشاوره فردی، فرد درمانگر شناخت و کشف راه حل مناسب برای حل مشکلات رفتاری و شخصیتی مراجعه کننده را در نظر می گیرد و اقدام می نماید.
- حضور
- درک و فهم
- تشخیص مشکل
- بیان راه حل
- پایان مشاوره و پیگیری
حضور مراجعه‌کننده
مراجعه کننده در اولین جلسه ملاقات با درمانگر حضور می یابد. درمانگر وضعیت بدنی ، اشارات بدنی، تماس چشمی مراجعه کننده را در نظر می گیرد. مشاور با پرسیدن سوالاتی از قبیل اینکه چه موردی پیش آمده یا اینکه آماده ام تا به صحبتهای شما گوش دهم سر صحبت با مراجعه کننده را باز می کند. هرچقدر پرسش ها دوستانه و در کمال آرامش باشد ، مراجع احساس راحتی بیشتری برای بیان خواسته و توضیحات خود خواهد داشت.
درک و فهم
با ایجاد فضای مناسب درمانگر می تواند احاطه بیشتری بر دنیای درونی مراجعه کننده داشته باشد. مشاور با داشتن رفتار هماهنگ و ثبات شخصیتی سعی می کند خود را آنطور که هست نشان بدهد. توجه کافی و بدون قید شرط به مراجع و همدلی با وی باعث می گردد که با احساسات درونی مراجعه کننده ارتباط برقرار کند و به شناخت کافی شخصیتی دست یابد.
تشخیص مشکل
درمانگر ، با بررسی دقیق رفتار مراجعه کننده به علت مشکل پی برده، به نحوی که با روشهای علمی جمع آوری اطلاعات از قبیل مشاهده، مصاحبه تشخیصی، آزمون های روانی و گزارش های شخصی و ارزیابی آن به تشخیص درست مشکل فرد می رسد.
بیان راه حل
با تشخیص مشکل رفتاری، مشاور با تعبیر و تفسیر راه حل مناسب را برای درمان درنظر می گیرد و با استفاده از رویکردهای مشاوره ای از روان پویایی تا شناخت درمانی به درمان می پردازد. رویکرد رفتاری براساس نقش یادگیری در اختلال های رفتاری شامل کمک به مراجعه کننده برای تغییر رفتار از طریق یادگیری یا در رویکرد منطقی ، رفتاری ، عاطفی مشاور به صورت نظری تأکید دارد.
مراجعه کننده در جلسه های مشاوره ای که حضور داشته راه حل های ارائه شده توسط مشاور را اجرا می کند. زمانی که فرد توانست بر مشکل خود تسلط یابد و به سازگاری درونی دست یابد ، مراحل مشاوره به پایان می رسد. بعداز این اگر فرد با مسئله ای برخورد کرد درمانگر پذیرای اوست.
